วิศวกรโยธา(สายผู้รับเหมา ควบคุมงาน )

                                             วิศวกรโยธา(สายผู้รับเหมา ควบคุมงาน )

                            "วิศวกรโยธา" คือ คนที่จบการศึกษาด้านวิศวกรรมโยธา ประกอบอาชีพในสายงาน ด้านวิศวกรรมโยธา ซึ่งมีหลากหลายสายงาน แต่ในครั้งนี้จะมากล่าวถึง วิศวกรโยธาในส่วนของ ผู้รับเหมาควบคุมงาน 

           -รายได้?  ในส่วนของรายได้จะแบ่งตามช่วงของประสบการณ์ในการทำงาน (แล้วแต่สถานประกอบการ) บางสถานประกอบการมีค่าล่วงเวลาแต่บางสถานประกอบการไม่มี    

• อายุงาน 0-5 ปี รายได้ประมาณ 18,000-30,000 บาท/เดือน 
• อายุงาน 5 ขึ้นไป รายได้ประมาณ 30,000-100,000 บาท/เดือน(ขึ้นอยู่กับตำแหน่ง)

            -เวลาทำงาน? โดยปกติทั่วไปแล้ว จะทำงาน วันละ 8 ชั่วโมง  6วัน/สัปดาห์ บางครั้งอาจจะมากกว่า 8 ชั่วโมง หรือ 7วัน/สัปดาห์ ขึ้นอยู่กับภาระหน้าที่ของงาน 

            -ลักษณะของงานที่ทำ? งานที่จะต้องทำจะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนใหญ่ๆ ส่วนแรกคือส่วนของการควบคุมงานก่อสร้างให้เป็นไปตามแบบแปลน และ ระยะเวลาตามแผนงานที่ได้วางไว้แล้วโดยต้องทำงานร่วมกับวิศวกรของบริษัทที่ปรึกษาของเจ้าของงาน วิศวกรงานระบบ สถาปนิก โฟร์แมน รวมถึง คนงานก่อสร้างด้วย ส่วนที่2 จะเป็นในส่วนของงานเอกสาร รายงานต่างๆ แผนงาน การขออนุมัติและทดสอบวัสดุต่างๆ

           -สถานที่ทำงาน? สถานที่ทำงานจะไม่เป็นหลักแหล่งชัดเจน ขึ้นอยู่กับระยะเวลาของสัญญางานก่อสร้างแต่ละโครงการมีตั้งแต่ 4เดือน ถึง 4ปี หรือมากกว่านั่น เมื่อก่อสร้างแล้วเสร็จก็ต้องย้ายที่ทำงานไปโครงการใหม่เรื่อยๆ

           -ที่พักระหว่างทำงาน? ส่วนมากจะเป็นการเช่าหอพักที่อยู่ใกล้กับสถานที่ก่อสร้างซึ่งทางบริษัทจะจัดการเรื่องค่าเช่าที่พักให้ แต่ในบางกรณีหาที่พักยากทางบริษัทอาจจะจัดทำแคมป์ไซต์ให้

           -ความก้าวหน้าในหน้าที่? ช่วงเริ่มต้นของสายงานก็จะได้ทำงานในตำแหน่งวิศวกรสนามควบคุมงานก่อสร้างในโซนหรือส่วนที่ได้รับมอบหมาย หลังจากนั้นก็จะมีการปรับตำแหน่งและหน้าที่รับผิดชอบให้ดูภาพรวมทั้งหมดของโครงการ และพัฒนาไปสู่การเป็นผู้จัดการโครงการได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับขนาดขององค์กรและความสามารถ

            -สิ่งที่ต้องคำนึงถึงหากอยากเป็นวิศวกรโยธา? จะต้องเปลี่ยนสถานที่ทำงานบ่อย, วันหยุดอาจจะไม่ได้หยุดตามที่เราคิดเพราะจะมีการติดต่อประสานงานจากทีมงานบ้างบางครั้ง, อุบัติเหตุในงานก่อสร้าง, ผิวคล้ำผิวดำเนื่องจากต้องทำงานกลางแจ้ง, ต้องเป็นคนที่เข้าอกเข้าใจคนอื่นเพราะต้องทำงานร่วมกับคนหลายฝ่าย

                 เนื้อหาทั้งหมดเป็นเนื้อหาที่ผู้เขียนสามารถหาข้อมูลได้แต่ในความเป็นจริงรายละเอียดของงานหรือการทำงานอาจจะแตกต่างออกไปบาง หากมีวิศวกรโยธาตัวจริงเข้ามาอ่านแล้วมีตรงไหนต้องการเพิ่มเติมข้อเท็จจริงสามารถแสดงความคิดเห็นได้เลย

วันเด็กแห่งชาติ

วันเด็กแห่งชาติ

        สุขสันต์วันเด็กแห่งชาติ เช่ือว่าหลายๆคน คงผ่านช่วงวันเด็กมาแล้วหลายๆครั้ง แต่ส่วนใหญ่แล้วเราก็จะเจอเหตุการณ์ในงานวันเด็กแบบซ้ำๆ เช่นการแจกของขวัญ การไปดูรถถัง การแสดงบนเวที  พอผ่านวันที่จีดกิจกรรมไปทุอย่างก็กลับสู่โหมดเดิม ผู้เขียนมองว่าความสำคัญของวันเด็ก ที่แท้จริงคืออยากให้หันมาให้ความสนใจกับเด็ก ให้อิสระภาพในความคิดกับเด็กโดยไม่มีการปิดกั้นจินตนาการของเขา ให้คำแนะนำคำสอนและปฏิบัติเป็นตัวอย่างให้เด็กดู ว่าโตขึ้นมาเขาควรใช้ชีวิตแบบไหน เพราะ "เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า"

วิธีการจัดการกับความตื่นเต้น

วิธีการจัดการความตื่นเต้น

        อารมณ์ทุกอารมณ์ที่เกิดขึ้นมาในความรู้สึกของเรานั้นล้วนแล้วเป็นเรื่องเหนือการควบคุมของเรา ทำให้เรารู้สึกดีบ้างไม่ดีบ้าง อารมณ์ตื่นเต้นก็เหมือนกันเราอาจจะเคยเจอตอนที่เราเป็นเด็กหรือแม้แต่ปัจจุบันเวลาต้องพูหน้าห้องเรียนหรือที่สาธารณะมันจะมีความตื่นเต้นเกิดขึ้น สิ่งที่เราเรียนรู้จากคนรอบตัวว่าให้จัดการความตื่นเต้นโดยการหายใจเข้าออกลึกๆ บางครั้งมันก็ช่วยได้ บางครั้งมันรุนแรงกว่าเดิม จริงๆแล้วการจัดการที่ถูกต้องคือให้เรารู้สึกตัวรู้สึกถึงความตื่นเต้น สักพักนึงมันก็จะหายไปเอง โดยที่เราไม่ต้องไปบังคับมันเลย  อยากให้ลองนำวิธีการนี้ไปใช้เวลาทีเรามีความตื่นเต้น

เราควรมีลูกเมื่อไหร่?

 เราควรมีลูกตอนไหน?

     เชื่อว่าหลายๆคนที่กำลังตั้งคำถามนี้อยู่ ทั้งคนที่แต่งงานแล้วหรือกำลังวางแผนจะแต่งงาน อยู่ก็ตามมันเป็นคำถามที่มีหลายๆคำตอบ บางคนอาจจะบอกว่าเมื่อพร้อมในเรื่องของ การเงิน อายุ หรือ เหตุผลต่างๆกันออกไป แต่สิ่งที่ผู้เขียนอยากให้คำนึงถึงมากที่สุดควรจะเป็นความพร้อมในเรื่องของสภาพจิตใจของคนเป็นพ่อแม่มากกว่าเหตุผลอื่นๆ เพราะในความเป็นจริงแล้วถ้าหากเรามีลูกสิ่งที่เราจะต้องทำให้เขาอย่างจริงจัง ไม่ใช่เรื่องอื่นใด แต่เป็นเรื่องของการให้ความรักความเข้าใจเขาในช่วงเวลาที่เขายังเป็นเด็ก ในช่วงเวลาที่เขายังดูแลตัวเองไม่ได้ โดยการให้แนะนำ สอนให้เขาสามารถใช้ชีวิตของเขาเองในอนาคตเมื่อไม่มีเราอยู่ด้วยให้ได้